โรคกระดูกพรุน (Osteoporosis) เป็นโรคปกติสำหรับกลุ่มคนที่กำลังเข้าสู่ช่วงวัยชรา ผู้ป่วยรายคนนั้นไม่รู้ว่าตนเองอยู่ในภาวะดังกล่าว จนกว่าจะเข้าสู่ภาวะแทรกซ้อน ก็คือ เริ่มมีกระดูกบางส่วนถูกทำลายลง ซึ่งในสภาวะที่กระดูกถูกค้นพบว่าแตกหรือหักนั้นเป็นการตระหนักได้ว่ากระดูกไม่ได้รับการดูแล ไม่ได้ซ่อมแซมและไม่เคยได้รับยาเข้าปปรับปรุงคุณภาพในช่วงเวลาที่เหมาะสม จนกระทั่งกระดูกขาดความแข็งแรงและไม่สามารถทนต่อแรงกระแทกตามปกติได้ แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่การล้มแบบเบาๆ แต่สิ่งเหล่านี้ก็อาจทำให้เกิดการแตกหักของกระดูกได้ที่สำคัญกระดูกที่แตกรึหักนั้นซ่อมแซมได้ยากมาก
ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน
1) ขาดวิตามินดีหรือแคลเซียม
2) มีประวัติครอบครัวเป็นโรคกระดูกพรุน
3) ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีนเป็นประจำ
4) ชาวผิวขาวหรือเชื้อชาติชาวเอเชีย
5) ภาวะฮอร์โมนไม่สมดุล เช่น โรคต่อมไทรอยด์
6) สูบบุหรี่
7) เป็นโรคเรื้อรัง เช่น โรคตับ โรคทางเดินอาหารผิดปกติ
8) ใช้ยาสเตียรอยด์เกินขนาด
9) น้ำหนักลดลงอย่างรวดเร็วเนื่องจากโหมออกกำลังกายหรืออดอาหาร
วิธีป้องกันโรคกระดูกพรุน
1) การออกกำลังกายที่เหมาะสมกับวัย เพิ่มปรับสมดุลของร่างกาย
2) การสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรง โดยเริ่มจากการรับประทานอาหารที่มีแคลเซียมสูง
3) พยายามหลีกเลี่ยงอาหารหรือเครื่องดื่ม ที่มีส่วนผสมจากคาเฟอีนและแอลกอฮอล์
วิธีการรักษา โรคกระดูกพรุน
ปัจจุบันโรคกระดูกพรุนได้รับการรักษาด้วยจ่ายยาและฮอร์โมน ซึ่งจะถูกใช้สำหรับผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคกระดูกพรุนในระยะปฐมภูมิ และทุติยภูมิ โดยการรักษาจะอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์เฉพาะทางโดยเฉพาะ